Τα χνώτα αγνώστου
σε κοινόχρηστο παράθυρο,
η προσφορά της πόλης
στο τυχαίο αιτιατό
των λίγων ημερών
που χαρίζουν μορφή
σε λέξεις ειπωμένες
στο κρύο ωράριο
μιας νύχτας
ενός οποιουδήποτε.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
RE: pensive nights
Βλέπω κάτι σα βραχιόλι στη σκιά
ReplyDelete-και το τσιγαράκι.
Ο οποιοσδήποτε είναι όλοι.