πιάτα που πρέπει να πλύνω
οι συγγνώμες που πρέπει να πω
η σκόνη κουβαριάζει στις γωνίες
ανείπωτες λέξεις που έχω ξεχάσει
σβησμένα ρεσό και αφόρτιστα κινητά
ο λίγος ύπνος που κατορθώνω
νερό που στεγνώνει στο πάτωμα
νερό που στεγνώνει στο πρόσωπο μου
το φώς που έμεινε αναμμένο
καταναλώνομαι ατυχώς
τσαλακωμένα ρούχα όπου φαίνονται
απρόσεκτες σκέψεις δικές μου
το κρεβάτι που δεν γεμίζει ποτέ
ανάσα καπνού σε άδειο τασάκι
τα πρόσωπα που δεν μπορεί να είναι
μισόκλειστα παντζούρια πίσω από κουρτίνες
και το γυαλί και το γυαλί
ακουστικά που μου ψιθυρίζουν
το πιάνο απέναντι που δεν ακούγεται πια
σπίρτα που δεν αφήνω να σβήσουν
φαγητό που λήγει στο ψυγείο
η μέρα που φοβάμαι να έρθει
οι συγγνώμες που πρέπει να πω
η σκόνη κουβαριάζει στις γωνίες
ανείπωτες λέξεις που έχω ξεχάσει
σβησμένα ρεσό και αφόρτιστα κινητά
ο λίγος ύπνος που κατορθώνω
νερό που στεγνώνει στο πάτωμα
νερό που στεγνώνει στο πρόσωπο μου
το φώς που έμεινε αναμμένο
καταναλώνομαι ατυχώς
τσαλακωμένα ρούχα όπου φαίνονται
απρόσεκτες σκέψεις δικές μου
το κρεβάτι που δεν γεμίζει ποτέ
ανάσα καπνού σε άδειο τασάκι
τα πρόσωπα που δεν μπορεί να είναι
μισόκλειστα παντζούρια πίσω από κουρτίνες
και το γυαλί και το γυαλί
ακουστικά που μου ψιθυρίζουν
το πιάνο απέναντι που δεν ακούγεται πια
σπίρτα που δεν αφήνω να σβήσουν
φαγητό που λήγει στο ψυγείο
η μέρα που φοβάμαι να έρθει
Η μέρα που όλοι μας φοβόμαστε πως θα έρθει..
ReplyDelete